-
1 uczesać (się)
= czesać (się) -
2 uczesać się
сов.причеса́ться; сде́лать причёску -
3 uczesać\ się
сов. причесаться; сделать причёску -
4 uczesać się
зачесатися, причесатися -
5 uczesać
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > uczesać
-
6 uczesać
czesać len Flachs hecheln;czesać się sich kämmen;czesać się (mieć pewną fryzurę) jak się czeszesz? wie trägst du deine Haare? czesać się krótko die Haare kurz tragen;czesać się w kok die Haare hochgesteckt tragen -
7 wyfiok|ować się
pf v refl. pot. 1. (wystroić się) to get all dolled up a. tarted up GB pot.- wyfiokowała się jak na wesele she put on her best bib and tucker2. (uczesać się) to do up one’s hair elaborately, to get an elaborate hairdoThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wyfiok|ować się
-
8 przyczesać się
-
9 przyczesać\ się
сов. причесаться -
10 ucze|sać
pf (uczeszę) Ⅰ vt (szczotką) to brush; (grzebieniem) to comb; [fryzjer] to do, to style- matka uczesała dziecko the mother combed her child’s hair- uczesać kogoś do tyłu/na bok to brush sb’s hair back/to one side- jak panią uczesać? how would you like your hair done?Ⅱ uczesać się 1. (samodzielnie) to brush/comb one’s hair 2. (zostać uczesanym) to have one’s hair done a. styled- uczesać się na punka to have one’s hair done in the punk styleThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > ucze|sać
-
11 modnie
adv. grad. [ubierać się, uczesać się] fashionably- nosić się modnie to dress fashionably* * *adv.fashionably, stylishly.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > modnie
-
12 wymyślnie
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wymyślnie
-
13 cze|sać
impf (czeszę) Ⅰ vt 1. (grzebieniem) to comb; (szczotką) to brush- czesać włosy to comb a. do one’s hair- dziewczynka czesała lalkę the little girl was combing the doll’s hair- czesała włosy szczotką she was brushing her hair- czesać psa to brush a. comb a dog ⇒ uczesać2. (robić fryzurę) to do a. style [sb’s] hair- czesała córkę w koński ogon she did a. arranged her daughter’s hair in a ponytail3. Włók. to comb [len, konopie, wełnę]- wełna czesana combed wool ⇒ sczesaćⅡ czesać się 1. (grzebieniem) to comb one’s hair, to do one’s hair; (szczotką) to brush one’s hair 2. (nosić jakąś fryzurę) czesać się w koński ogon/w warkocz to wear one’s hair in a ponytail/plait- czesać się gładko to comb one’s hair flat- teraz czeszę się z grzywką now I have a fringe- czesać się na kogoś pot., żart. to have one’s hair done just like sb (else)3. (chodzić do fryzjera) to have one’s hair done- zawsze czesała się u tej fryzjerki she’s always had her hair done at that hairdresser’sThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > cze|sać
-
14 czesać
czesać len Flachs hecheln;czesać się sich kämmen;czesać się (mieć pewną fryzurę) jak się czeszesz? wie trägst du deine Haare? czesać się krótko die Haare kurz tragen;czesać się w kok die Haare hochgesteckt tragen -
15 ufryz|ować
pf Ⅰ vt książk., żart. 1. (uczesać) to style; to coif książk.- starannie ufryzowane włosy carefully styled hair- pies został elegancko ufryzowany na wystawę the dog was elegantly coiffed for the exhibition żart. ⇒ fryzować2. książk., pejor. (upiększyć) to prettify- spektakl wygładzono i ufryzowano the show was polished and prettified ⇒ fryzowaćⅡ ufryzować się żart. aleś się ufryzował! what a coiffure (you’ve got)! ⇒ fryzować sięThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > ufryz|ować
См. также в других словарях:
uczesać (się) — {{/stl 13}}{{stl 7}}ZOB. czesać (się) I {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
uczesać — dk IX, uczeszę, uczeszesz, uczesz, uczesaćał, uczesaćany «ułożyć, przygładzić (włosy, sierść) za pomocą grzebienia, szczotki; zrobić komuś fryzurę» Matka uczesała dziecko. Fryzjer pięknie ją uczesał. uczesać się 1. «ułożyć, przygładzić sobie… … Słownik języka polskiego
czesać się — I – uczesać się {{/stl 13}}{{stl 7}} czesać sobie włosy grzebieniem, szczotką; układać sobie fryzurę : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ktoś lubi czesać się szczotką. Uczesać się przed wyjściem do szkoły. Przy silnym wietrze trzeba czesać się bardzo często.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wyfiokować się — dk IV, wyfiokować siękuję się, wyfiokować siękujesz się, wyfiokować siękuj się, wyfiokować sięował się pot. «uczesać się pretensjonalnie; także ubrać się z przesadną elegancją, wyelegantować się» Wyfiokowała się jak panna z prowincji … Słownik języka polskiego
robić się – zrobić się na bóstwo — {{/stl 13}}{{stl 7}} o kobiecie: zrobić sobie wytworny makijaż oraz pięknie się ubrać i uczesać : {{/stl 7}}{{stl 10}}Jak się zrobię na bóstwo, to mu oko zbieleje. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ulizać się — {{/stl 13}}{{stl 8}}pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} uczesać sobie gładko włosy, przygładzić je {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zaczesać — dk IX, zaczesaćczeszę, zaczesaćczeszesz, zaczesaćczesz, zaczesaćał, zaczesaćany zaczesywać ndk VIIIa, zaczesaćsuję, zaczesaćsujesz, zaczesaćsuj, zaczesaćywał, zaczesaćywany «uczesać, ułożyć (włosy) w pewien sposób» Zaczesać włosy do góry, na bok … Słownik języka polskiego
przeczesać — dk IX, przeczesaćczeszę, przeczesaćczeszesz, przeczesaćczesz, przeczesaćał, przeczesaćany przeczesywać ndk VIIIa, przeczesaćsuję, przeczesaćsujesz, przeczesaćsuj, przeczesaćywał, przeczesaćywany 1. «przeciągnąć grzebieniem lub szczotką po… … Słownik języka polskiego
uczesanie — n I 1. rzecz. od uczesać. 2. lm D. uczesanieań «sposób ułożenia włosów; fryzura» Fantazyjne, modne uczesanie. uczesanie się rzecz. od uczesać się … Słownik języka polskiego
ulizać — dk IX, uliżę, uliżesz, uliż, ulizaćał, ulizaćany pot. «ułożyć, uczesać gładko (włosy); przygładzić» Ulizane włosy. Ulizana fryzura. ulizać się pot. «przygładzić sobie włosy; zrobić sobie gładką fryzurę, uczesać się gładko» … Słownik języka polskiego
warkocz — m II, D. a; lm M. e, D. y 1. «długie włosy uplecione z trzech pasm» Gruby warkocz. Warkocze związane wstążkami. Pleść warkocz. Zapleść włosy w warkocz. Uczesać się w warkocze. Upiąć warkocz na głowie. ∆ astr … Słownik języka polskiego
